|
Η ηλιακή ακτινοβολία είναι ένας σημαντικός φυσικός παράγοντας επειδή διαμορφώνει το γήινο κλίμα και έχει μια σημαντική επιρροή στο περιβάλλον. Το ΥΠΕΡΙΩΔΕΣ (UV) μέρος του ηλιακού φάσματος διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο σε πολλές διαδικασίες στη βιόσφαιρα. Έχει διάφορα ευεργετικά αποτελέσματα, αλλά μπορεί επίσης να είναι πολύ επιβλαβές εάν η UV ακτινοβολία υπερβεί τα ΑΣΦΑΛΗ όρια. Εάν το ποσό ακτινοβολίας UV είναι επαρκώς υψηλό η δυνατότητα αυτοπροστασίας μερικών βιολογικών ειδών εξαντλείται και το υποκείμενο μπορεί να βλαφθεί σοβαρά. Αυτό αφορά επίσης τον ανθρώπινο οργανισμό, και ιδιαίτερα όσο αφορά το δέρμα και τα μάτια. Για να αποφύγουν τις οξείες και χρόνιες ζημιές, από τις εκθέσεις σε υψηλό UV, οι άνθρωποι πρέπει να περιορίσουν την έκθεσή τους στην ηλιακή ακτινοβολία με τη χρησιμοποίηση προστατευτικών μέτρων.
Η ηλιακή ακτινοβολία περιλαμβάνει την υπεριώδη ακτινοβολία (UV), την ορατή ακτινοβολία (φως), και την υπέρυθρη ακτινοβολία (IR). Η ακτινοβολία χαρακτηρίζεται συχνά από το μήκος κύματός της, που εκφράζεται συνήθως σε νανόμετρα (1nm=10-9m). Όταν περιγράφεται η βιολογική επίδραση της UV ακτινοβολίας συχνά την υποδιαιρούμε σε τρεις φασματικές ζώνες :
1. UV-C ακτινοβολία (100-280 nm)
2. UV-B ακτινοβολία (280- 315 nm)
3. UV-A ακτινοβολία (315-400 nm)
Η UV μπορεί να μετρηθεί ως ακτινοβολισμός ( το γεγονός επίδρασης δύναμης επάνω σε μια περιοχή επιφάνειας ) σε μονάδες W/m2 και επίσης ως έκθεση σε ακτινοβολία, ή δόση ( το ενεργειακό γεγονός επάνω σε μια περιοχή επιφάνειας κατά τη διάρκεια μιας καθορισμένης χρονικής περιόδου ) σε μονάδες J/m2. Οι σοβαρότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τη ποσότητα ακτινοβολίας UV που φθάνει στη γήινη επιφάνεια είναι :
|
1. Το όζον της ατμόσφαιρας
2. Η γωνία ανύψωσης του ήλιου
3. Το υψόμετρο
4. Η ατμοσφαιρική σκέδαση
5. Η νέφωση και η θολότητα
6. Η αντανάκλαση του εδάφους
|
Η ημερήσια και ετήσια μεταβλητότητα της ηλιακής UV ακτινοβολίας που φθάνει στο έδαφος διέπεται από τις αστρονομικές και γεωγραφικές παραμέτρους καθώς επίσης και από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Δεδομένου ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα, όπως η μόλυνση του αέρα και ο επηρεασμός του στρώματος όζοντος, έχουν επιπτώσεις επίσης στη ποσότητα UV ακτινοβολίας που φθάνει στο έδαφος. Κατά συνέπεια, η ηλιακή UV ακτινοβολία είναι μια ιδιαίτερα μεταβλητή περιβαλλοντική παράμετρος που διαφοροποιείται ευρέως στο χρόνο και στο χώρο. Η ανάγκη να ενημερωθεί το κοινό με απλούς όρους σχετικά με την ακτινοβολία UV και τις πιθανές καταστρεπτικές επιδράσης της, οδήγησαν τους επιστήμονες στο να καθορίσουν μια παράμετρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο της έκθεσης σε ακτινοβολία UV. Αυτή η παράμετρος καλείται δείκτης UV. Σχετίζεται με το γνωστό ερύθημα που είναι αποτελέσματα της ηλιακής UV ακτινοβολίας στο ανθρώπινο δέρμα και έχει καθοριστεί και τυποποιηθεί κάτω από την μελέτη διάφορων διεθνών ινστιτούτων.
Ο δείκτης UV
# Είναι μια μονάδα μέτρησης του επιπέδου UV σχετική με τα αποτελέσματα της ηλιακής ακτινοβολίας UV στο ανθρώπινο δέρμα (UV προκληθέν ερύθημα)
# Ορίζεται ως ο αποτελεσματικός ακτινοβολισμός, που λαμβάνεται με την ενσωμάτωση του φασματικού ακτινοβολισμού και σταθμίζεται από την CIE (1987) αναφορά φάσματος δράσης μέχρι και συμπεριλαμβανομένων των 400 nm και ομαλοποιήται σε 1.0 στα 297 nm
# Εκφράζεται αριθμητικά ως το ισοδύναμο του πολλαπλασιασμού του χρόνου, σταθμισμένου μέσου όρου αποτελεσματικού ακτινοβολισμού (W/m2) με το 40
# Εάν αναφέρεται η καθημερινή μέγιστη ή μια πρόβλεψη, πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέσες τιμές του αποτελεσματικού ακτινοβολισμού στα 30 λεπτά για τον υπολογισμο του δείκτη UV
# Εάν αναφέρονται παρατηρήσεις του δείκτη UV σε πραγματικό χρόνο, τότε συστήνεται να χρησιμοποιηθούν μέσες τιμές στα 5-10 λεπτά
|
|
Ο δείκτης UV τον Ιούλιο(Α) και τον Ιανουάριο(Β)
|
Εκτίμηση της γεωγραφικής κατανομής του δείκτη UV παγκόσμια, για καλοκαίρι και χειμώνα το μεσημέρι με καθαρό ουρανό.
|
